Koch Industries jest drugą co do wielkości prywatną firmą w Stanach Zjednoczonych. Założył ją w 1940 r. Fred C. Koch. Obecnie konglomerat skład się z ponad 20 podmiotów, działających w 60 krajach i zatrudniających niemal 120 tys. pracowników na całym świecie, z czego 60 tys. w samych Stanach Zjednoczonych.
W skład Koch Industries wchodzą firmy z różnych branż, głównie specjalizujące się w zakresie poszukiwań ropy naftowej i gazu, rurociągów i rafinacji, produkcji chemicznej i nawozów oraz handlu, zarówno fizycznymi produktami paliw kopalnych, jak i kontraktami terminowymi na towary i instrumenty pochodne, hodowli bydła i zwierzyny łownej, leśnictwa i produktów drzewnych, elektroniki, szkła przemysłowego.
Z regionalnego gracza do prawdziwej potęgi
Fred C. Koch dorastał w Teksasie i kształcił się na inżyniera. W 1927 r. opracował ulepszoną metodę przekształcania ropy naftowej w benzynę, a 13 lat później stworzył Wood River Oil and Refining Company. Nie poprzestał jednak tylko na ropie. W 1943 r. kupił ranczo Spring Creek Ranch w Kansas Flint Hills, 8 lat później kolejne w Montanie i następne w Teksasie. Równocześnie rozwijał biznes rafineryjny i hodowlę bydła. Stale też rozszerzał działalność. W 1946 r. nabył Rock Island Oil & Refining Co. w Oklahomie, a w 1959 r. zmienił nazwę firmy na Rock Island.
Fred zmarł w 1967 r., ale już wtedy gotowy do przejęcia sterów w firmie był jego syn, Charles. Po śmierci ojca objął stanowisko prezesa firmy. Do przedsiębiorstwa dołączyli także pozostali dwaj synowie Freda – David i Bill, bracia bliźniacy. W cieniu pozostał najstarszy syn, Frederick. Wtedy też zmieniono nazwę firmy na Koch Industries. Pod kierownictwem Charlesa firma rozpoczęła szybką ekspansję z regionalnego gracza do pozycji drugiej co do wielkości prywatnej firmy w USA.
Braterski konflikt
Nie udało się jednak uniknąć po drodze rodzinnych konfliktów. W 1980 r. Bill, czując się odsunięty na boczny tor i zaniepokojony kierunkiem rozwoju firmy, połączył siły z Frederickiem i podjęli próbę odsunięcia Charlesa od władzy. To się jednak nie udało. Zarząd stanął murem za swoim szefem. W efekcie, w 1983 r. Charles i David wykupili udziały swoich braci w firmie, płacąc za nie, według nieoficjalnych informacji, 800 mln dolarów.
Spór przeniósł się na drogę sądową. Dopiero po prawie dwóch dekadach udało się go zakończyć. Decyzją sądu właścicielami Koch Industries pozostali Charles i David. Pierwszy pozostał prezesem, a drugi aż do śmierci w 2019 r., pełnił funkcję wiceprezesa wykonawczego. Po śmierci Davida jego 42 proc. udziałów przeszło w ręce rodziny.
Jednocześnie tyle samo udziałów ma Charles i jego rodzina. Syn Charlesa, Chase Koch, zarządza spółką zależną venture capital Koch Disruptive Technologies i kieruje dwiema organizacjami non-profit.
Pozostali synowie Freda poszli własną drogą. Bill założył inną firmę energetyczną Oxbow, a Frederick został kolekcjonerem i mecenasem sztuki. Zmarł w 2020 r.
Polityczne zaangażowanie
David i Charles mocno angażowali się w politykę. BBC przypomina, że David kandydował nawet jako kandydat Partii Libertariańskiej na wiceprezydenta w wyborach w 1980 r. W czasach prezydentury Baracka Obamy sieć polityczna braci rozrosła się do imponujących rozmiarów. Kochowie wydali setki milionów dolarów na wspieranie konserwatywnych spraw i kandydatów. W wyborach prezydenckich w USA byli mocno zaangażowani finansowo w kampanię Mitta Romneya, próbując wyrzucić z fotela prezydenckiego Baracka Obamę.
Charles, jako przedstawiciel innych nurtów myśli konserwatywno-liberalnej, był otwartym przeciwnikiem prezydentury i polityki Donalda Trumpa. Znany jest także z zaangażowania w działalność filantropijną. Wspiera ok. 300 uniwersytetów i organizacji edukacyjnych, w szczególności zajmujących się ekonomią wolnorynkową.
88-latek nadal pełni funkcję prezesa Koch Industries. Jego majątek „Forbes” szacuje na 67,5 mld dolarów. Jest uznawany za twardego menedżera i pracoholika. Wokół samej firmy narosło wiele kontrowersji. Greenpeace wielokrotnie zwracał uwagę na niebezpieczną dla środowiska działalność przedsiębiorstwa i wytykał lobbing, prowadzony przez Kochów wśród polityków. Organizacja wytykała także firmie finansowanie grup negujących zmiany klimatu.
